Nasza nowicjuszka siostra Weronika w sobotę złożyła pierwsze śluby zakonne. Uczyniła to w obecności współsióstr, rodziny i księdza proboszcza z rodzinnej parafii w Bydgoszczy.
Dzień wcześniej otrzymała habit zakonny, jako znak przynależności do Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy.
W dniu 06.10.2020 r. Ks. Arcybiskup Senior Wojciech Ziemba odwiedził klasztor w Braniewie. Towarzyszyli Mu: Ks. kapelan Bartłomiej Koziej oraz nasza siostra Małgorzata, pielęgniarka. Celem wizyty było odwiedzenie kolebki naszego Zgromadzenia jak również złożenie podziękowanie za posługę pielęgniarską siostry Małgorzaty.
Ks. Arcybiskup swoje pierwsze kroki po przybyciu skierował do kaplicy, gdzie w czasie modlitwy dziękował dobremu Bogu za nasze Zgromadzenie, polecał wszystkie siostry i jednocześnie prosił o nowe i święte powołania. Dziękował również za pracę sióstr wśród chorych i niepełnosprawnych , do których - jak wspomniał - po aktywnym życiu już teraz sam się zalicza. Podkreślał, jak ważne jest w naszym życiu dziękowanie za wszystko co nas spotyka. Kilkakrotnie dziękował za to, że może korzystać z pomocy siostry Małgorzaty, która zapewnia Mu opiekę i bezpieczeństwo.
Pozdrawiamy serdecznie z Białorusi.
6 października w naszej parafii w Grodnie na Wiszniowcu odbyło się bierzmowanie. Dar Ducha Świętego przyjęły 83 młode serca pragnące wiernie służyć Bogu i Kościołowi.
Kilka dni wcześniej, w dniach 13 i 27 września odbyła się Pierwsza Komunia Święta.
W tym roku przyjęło Pana Jezusa 255 dzieci. Jak zauważyli księża i parafianie, te dzieciaki w czasie pandemii były zupełnie inne: z wielką powagą i szacunkiem przyjmowały Jezusa, panowała nadzwyczajna cisza i skupienie.
19 września Braniewo świętowało otwarcie Wieży Bramnej Zamku Biskupiego. Jest to szczególna budowla dla miasta, która na szczęście, dzięki zaangażowaniu wielu ludzi, została uratowana. Bez wątpienia jest to najstarszy murowany obiekt na Warmii. Wybudowana w czasie powstawania zamku (1278 – 1340 ), współcześnie jest symbolem Braniewa. Jeszcze kilka lat tej zniszczonej lecz, niezwykle cennej budowli groziło zawalenie. Obiekt niszczał przez dziesiątki lat. Wieża, jako jedyna pozostałość po Zamku Biskupim, przetrwała wiele wojen, najazdów i ataków. W Wieży Bramnej mieściła się kaplica, która również została odrestaurowana i w tym ważnym dla Braniewa dniu, poświęcona przez Abp. Józefa Górzyńskiego. Otwarcie i poświęcenie Wieży Bramnej poprzedziła konferencja naukowa z wykładami na temat początków Miasta Braniewa, Zamku Biskupiego oraz z innymi ciekawymi tematami.
Moja misja zaczęła się od wręczenia mi Decyzji od Wojewody Warmińsko-mazurskiego przez oddelegowanych do tego dwóch urzędniczek. Czekał mnie miesiąc pracy w nowym miejscu, wśród obcych mi ludzi, na nowym dla mnie oddziale szpitalnym, wśród chorych na covid 19 w Szpitalu Ostródzkim. Byłam pełna obaw, jak to będzie, czy podołam zadaniu. Ale oczywiście Pan nasz Jezus Chrystus czuwał nad zagubioną owieczką. Podarował dach nad głowa, w parafii Sw. Marcina u Ks. Romana Gałęzowskiego, dobrodzieja wielu sióstr katarzynek, a teraz i moim.
A teraz kilka słów o tym jak wygląda mój dzień na dyżurze.
14 września w Święto Podwyższenia Krzyża Świętego o godzinie 15.00 mogłyśmy uczestniczyć w poświęceniu Drogi Krzyżowej. Nowe stacje zostały umieszczone w klasztornym ogrodzie w Braniewie. Poświęcenia Drogi Krzyżowej dokonał Ks. Prałat Leszek Galica- proboszcz parafii Św. Katarzyny.
Siostry oraz wszyscy odwiedzający nasz klasztor będą mogli z wiarą obchodzić te stacje i zagłębiać się w rozważania męki Pańskiej.
EDK – jest to Ekstremalna Droga Krzyżowa
Normalnie odbywa się pod koniec Wielkiego Postu. W tym roku z powodu Pandemii odbyła się 18 września pod hasłem „Droga Przebaczenia” – od zranienia do uzdrowienia.
„Nikt z nas nie chce być raniony. Zranienie oznacza ból a każdy z nas marzy o idealnym świecie, w którym nie ma bólu ani zła. Taki świat jednak nie istnieje. Jezus rozumiał swoją misję, miał wyjść na drogę krzyżową, przyjąć zranienia, zmierzyć się z bólem. „ Ojcze Przebacz im bo nie wiedzą co czynią”. To jest sens drogi krzyżowej, doświadczyć zła, zranienia, bólu, ale złem się nie zarazić. Mimo bólu nie dać się zmienić na gorsze. Nie możemy powstrzymać innych ludzi przed czynieniem zła, ale możemy uratować siebie. Droga Przebaczenia to praca nad własnym życiem.” (Ks. Jacek Wiosna Stryczek)
